Ervaringen

Ren voor je leven – Klaas Boomsa
Hardlopen vormde geen onderdeel van de behandeling in de twee klinieken waar ik verbleef. In de eerste kliniek werd iedere dag werd aan het eind van de middag een gezamenlijke wandelingetje gemaakt, een keer in de week een wat langere – een hike- en eens in de twee weken werd (therapeutisch) gedanst. Nia heet deze vorm van ritmisch bewegen. Dat deden we in de tweede kliniek waar ik zat een keer in de week. Daarnaast deden we iedere vrijdag yoga. Wie meer wilde doen, moest dat zelf regelen. Nu ben ik een groot voorstander van zelfredzaamheid en eigen initiatief, maar voor een doelgroep die het sporten ontwend of helemaal niet gewend is, is wat sturing en begeleiding op dat gebied wel nodig.
Ik ben zelf gaan hardlopen. Dat leek me een mooie manier om ook fysiek aan mijn herstel te werken. Daarbij had ik ‘het geluk’ dat ik volstrekt wanhopig de kliniek in kwam en dus heel gemotiveerd was. Drie maanden lang liep ik om de dag hard en bouwde op van zo’n drie kilometer met moeite naar 10 kilometer soepel.
Enige theoretische kennis van hardlopen als probaat middel tegen verslaving had ik totaal niet, maar ik merkte dat het me enorm goed deed. Natuurlijk ging mijn conditie erop vooruit, maar ik voelde me er ook metaal sterker door. Het gaf me hernieuwd zelfvertrouwen, ik had het idee dat ik ergens aan bouwde en mijn dagen begonnen zo ontzettend positief als ik ’s ochtends gelopen had. Heel wat anders dan naar de koffieautomaat sloffen en de dag te beginnen met koffie en een peuk. Zoals het gros van mijn medepatienten dat wel deed.
Het lopen heeft me bij terugkomst in de ‘echte wereld’ heel veel houvast geboden. Allereerst als nuttige invulling van mijn vrije tijd. Later als een manier om neerslachtigheid te bestrijden, als relativering als ik me weer eens grote zorgen maakte of als uitlaatklep bij stress. Het stellen en behalen van hardloopdoelen heeft mij geholpen een heel nieuw leven op te bouwen.
Ik ben er groot voorstander van om al tijdens de behandeling van verslaving daarmee aan de slag te gaan. Het is mijn stellige overtuiging dat terugval mede in de hand wordt gewerkt doordat er te weinig aan de levensstijl van ons verslaafden verandert. Meer aandacht voor sport en gezondheid in het algemeen is in mijn ogen van levensbelang.

Hoe het hardlopen mij geholpen heeft in het gevecht tegen verslaving
(cliënt van de Brijdergroep)
Na een jaren lange verslaving vond ik het heel moeilijk om te stoppen. Na verschillende therapieën kwam ik bij de running therapie terecht. Toen ik net begon met hardlopen had ik nog niet het effect van de lekkere stofjes als dat ik dacht te gaan krijgen. Dat had denk ik te maken met het gebrek aan conditie en de hoge eisen die ik toen de tijd aan mezelf stelde. Wat me toen wel een goed gevoel gaf was dat ik met een groep gelijk gestemde trainde en dat voelde veilig. Pas na verloop van tijd ging ik me beter voelen en wilde daardoor geen enkele training missen dus dronk ik niet. Hardlopen en alcohol gaan nou eenmaal niet samen.
Door het hardlopen ging ik mij dan ook steeds sterker voelen niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk. Het is vooral de succes ervaring die hier een grote rol in speelde. Van een kilometer naar twee kilometer en voor ik het wist liep ik een wedstijd van vijf kilometer.
En dan die medaille om me nek dat gaf mij een gevoel van vreugde die ik lang niet meer gevoeld had.
Ook het vertrouwen om verdere stappen te maken in mijn herstel. Want ik ben tot veel meer in staat dan dat ik zelf had kunnen bedenken. Vanaf dat moment werd hardlopen een vast onderdeel van mijn leven. Ik wist toen wat het me opleverde.
Iedere keer als ik had gelopen voelde ik me beter ook na een mindere dag. Het gaf mij energie en de kracht om door te gaan. Ik ging van een keer in de week lopen naar twee en soms drie.
Ik kreeg steeds meer structuur en ging ook veel gezonder eten. Een nieuwe verslaving? nee zo zie ik dat niet. Inmiddels ken ik mijn eigen grenzen en ga ik daar gezond mee om, want het houd mij clean en fit. Ik ging nieuwe doelen stellen het lopen van een marathon in Rotterdam de stad waar ik ben opgegroeid.
Toen was de cirkel rond , maar daar hoorde roken niet bij , want dat deed ik nog steeds.
Na verschillende pogingen en hulp is het mij dan gelukt en heb ik de marathon rookvrij gelopen. Vanaf dat moment ging het alleen maar beter , want als ik dat kan, kan ik alles.
Ik heb mijn trainers diploma behaald en ben inmiddels werkzaam als ervaringsdeskundige op de afdeling running therapie. Zodat ik andere kan helpen die met hetzelfde worstelen als ik toen de tijd.
Hardlopen heeft mij veel gegeven een rijk sociaal leven, want ik ben inmiddels lid van een atletiekvereniging waar ik nieuwe mensen leer kennen en nieuwe uitdagingen aanga.
Voor mij is hardlopen de middel om clean te blijven, want verslaafd blijf je voor de rest van je leven.