Boeken

In ‘Schizofrenie en bergen beklimmen’ beschrijft Saskia Bos (1988) op openhartige en humoristische wijze haar leven met schizofrenie.

Saskia was elf jaar oud toen ze voor het eerst stemmen hoorde. Van de ene op de andere dag veranderde ze van een vrolijk kind in een angstig meisje. In de jarenlange zoektocht naar een diagnose en een behandeling passeren vele psychiaters, psychologen, pillen en opnames de revue, maar de angsten, hallucinaties en wanen blijven haar leven beheersen. Na een traumatisch verblijf in de separeer besluit Saskia de psychiatrie vaarwel te zeggen. Met vallen en opstaan ontdekt ze zelf een manier om met haar ziekte om te gaan.

Dagelijks wandelen, regelmatig hardlopen en bergen beklimmen vormen daarin voor haar een essentieel onderdeel.